Jafnvel þó ég væri í sal fullum af fólki þá myndi einmanaleikinn nísta inn að rótum, og hjartslátturinn kulna í bergmálinu.
Ég ætti að reyna að horfa fram á veginn, en hvar er vegurinn?
janúar 7, 2008 kl. 2:55 f.h. (Uncategorized)
Jafnvel þó ég væri í sal fullum af fólki þá myndi einmanaleikinn nísta inn að rótum, og hjartslátturinn kulna í bergmálinu.
Ég ætti að reyna að horfa fram á veginn, en hvar er vegurinn?